روش های رایج در اندازه گیری COD به دو دسته کلی روش های برپایه شیمی تر و روش ها فتومتری برپایه شناسایی باند دو و سه گانه در ترکیبات آلی تقسیم می شود. آز انجایی که در بسیاری از صنایع مانند صنایع نفت، گاز و پتروشیمی و همچنین صنایع کاغذ و صنایع تولید قند و شکر عمده ترکیبات تشکیل دهتده بار آلی مواد اشباع هستند که امکان اندازه گیری و پایش آن ها توسط روش های فتومتری (چه سنسورها به تنهایی فقط SAC254 را اندازه گیری کنند و چه آنهایی که در محدوده مشخصی طیف نور را اسکن می کنند) نا ممکن است.

در روش های شیمی تر، نمونه با به کارگیری یک روش اکسیداسیون، کاملا اکسید می گردد. این روش ها به شکل آنالایزر در دسترس می باشند و هیچ گاه به شکل سنسور قابل طراحی نمی باشند. این نوع روش ها برای تمامی ترکیبات آلی از جمله اشباع و غیر اشباع قابل استفاده می باشند. به طور کلی در پسابی که بار آلی آنها از نوع ترکیبات اشباع باشد، به کارگیری آنالایزرهای بر پایه شیمی تر برای اندازه گیری میزانCOD الزامی است.  این موضوع در شیوه نامه شرکت ملی صنایع پتروشیمی نیز به طور کامل تاکید شده است. براساس استاندارد ملی شماره 22315، نیز ذکر شده است که در نمونه هایی که حاوی ترکیبات الکلی، قندی و ترکیبات فاقد مولکول های غیر اشباع هستند، روش نوری -چذب فرابنفش- برای سنجش COD مناسب نخواهد بود


روش های برپایه شیمی تر نیز تنوع قابل توجهی دارند. از میان این روش ها، استفاده از روش اکسایش به وسیله هیدروژن پراکسید و لامپ UV یکی از کارامدترین روش های آنالیز دوستدار محیط زیست است.
در این روش به جای به کارگیری مواد اکسنده خطرناک و یا دمای بالا، از ماده کم خطر هیدروژن پرکسید و لامپ UV برای اکسایش نمونه استفاده می شود. در این روش هیدروژن پراکسید در حضور لامپ UV اکسید شده و رادیکال هیدروکسل تولید می شود. رادیکال هیدروکسیل یک اکسنده بسیار قوی بوده و می توانند تمامی انواع ترکیبات آلی را اکسید کند. محصول نهایی واکنش آب و اکسیژن است. به همین جهت این روش درمجموعه روشهای "شیمی سبز" قرار میگیرد.